Rok 2014 będzie rokiem jubileuszowym dla Browaru Fortuna, choć nie okrągłym, bo 125.

Współczesna i zarazem najnowsza historia browaru z Miłosławia powstaje od 2011r. Wówczas to nabyła go polsko-belgijska spółka IBG DWA Sp. z o.o. S.K.A. Nowy inwestor rozpoczyna rozbudowę i modernizację zakładu. Towarzyszą temu zmiany w ofercie browaru.

Jednak te najistotniejsze objawiają się dopiero pod koniec 2012r., kiedy browar prezentuje markę Komes w wersji belgijskiej.

Encyklopedycznie rzecz ujmując Komes, także palatyn (łac. comes lub comes palatinus) – pierwotnie, w okresie Cesarstwa rzymskiego dostojnik skupiający władzę administracyjną i wojskową wyznaczonego okręgu. Nic więc dziwnego, że właśnie to określenie browar zastosował w nazewnictwie swoich wyjątkowych, nowych marek. Aby je zróżnicować wprowadził dodatkowo określenia zapożyczone od piw klasztornych.

Najbardziej znanym (z uwagi na historię) i zarazem popularnym systemem podziału piw klasztornych (zarówno tych z grupy Abbey/Abbaye/ Abdij Bier czy tych z napisem: „Authentic Trappist Product”) jest uwzględniający gęstość jego brzeczki nastawnej. I tak do najlżejszych piw zaliczyć należy Enkel/Blond następnie pojawia się Dubbel/Double, a najcięższym i zarazem najmocniejszym jest Tripel/Triple.

Jeden z najmniejszych klasztornych browarów trapistów Notre Dame de Sainr-Remy w Rochefort po dzień dzisiejszy stosuje dla swoich piw numerację uwzględniającą właśnie gęstość brzeczki nastawnej. Dubbel/Double, który posiada gęstość 1,060, oznaczony jest jako Rochefort 6, Tripel/Triple (1,080) to Rochefort 8, a Quadrupel (1,100) to Rochefort 10.

Biorąc pod uwagę znaczenie liczby trzy jako Trójcy w kościele jest mało prawdopodobne, by wybór trzech rodzajów piw był przypadkowym.

Dowodem na to jest fakt, że również w przeszłości, na terenie klasztorów, warzono trzy rodzaje piwa. Pierwszym z nich było Prima Melior ze słodu jęczmiennego (treściwe), Cervisia z dodatkiem słodu owsianego (subtelniejsze) i Tertio, które jako „najskromniejsze” serwowano przybywającym pielgrzymom by zaspokoić ich pragnienie i ukoić zmęczenie.

Ujmując temat piwowarsko początkowo zależało to od ilości porcji wody przepuszczanej przez kadź zacierną. Jednokrotne dawało piwo mocne. Dwu i trzykrotne powodowało jego rozcieńczenie, a tym samym osłabienie.

Nie mniej ważną kwestią był również dobór stosownych słodów. W czasach, gdy nie istniały etykiety elementem ich identyfikującym była barwa piwa, a właściwie jej odcień. Komplementarnie stosowno zróżnicowanie kolorystycznie zamknięcia butelek (stosuje to po dzień dzisiejszy klasztorny browar Sint Sixtus de Westvleteren).

Piwo Enkel/Blond (pojedyncze do 7% alk. obj.) było wówczas piwem jaśniejszym, Dubbel/Double (podwójne 6-8% alk. obj.) ciemnym i Tripel/Triple (potrójne 8-9% alk. obj.) ponownie jaśniejszym.

W drugiej połowie XX wieku pojawiła się kolejna kategoria piwa ciemnego, klasztornego o mocy powyżej 10% alk. obj. – Quadrupel (poczwórne). Określenie to odnosi się głównie do piw holenderskich, którego pierwowzorem było piwo La Trappe Quadrupel z Brouwerij de Koningshoeven uwarzone w 1991r.

W Belgii dla odróżnienia, piwa te noszą określenie „Abt” (opat) lub „Grand Cru” (bardziej współcześnie).

W Stanach Zjednoczonych określenie „quadrupel” lub „quad” może odnosić się do mocnych, ciemnych piw górnej fermentacji, o charakterystycznym wyrazistym aromacie owoców (śliwki, figi, rodzynki czy brzoskwinie).

Reasumując. Określenia: Quadrupel/Abt/Grand Cru odnoszą się do piw ciemnych i mocnych (powyżej 10% alk. obj.) górnej fermentacji. Charakteryzuje je silniejsza estrowość (dojrzałych owoców) z jednoczesnym zachowaniem głębokiej słodowości (aromaty skórki ciemnego chleba razowego, czekolady, kawy, a nawet toffi). Nuty chmielowe subtelne, wyczuwalne w tle. Możliwe śladowe elementy przyprawowe lub ziołowe.

Należy przyznać, że Browar Fortuna realizując belgijską formułę piwną podjął się trudnego wyzwania. Komesa Podwójnego Ciemnego, w jego I i II wersji nie można było uznać za spektakularny sukces browaru z Miłosławia, w przeciwieństwie do Komesa Potrójnego Złotego. Jego charakter zaskoczył nawet włodarzy browaru. Silna estrowość i niezwykła, jak na styl Tripel, moc (powyżej 10% alk. obj) pozwoliła zaliczyć to piwo do wyjątkowych. Kolejne warki tej wersji odbiegały jednak od pierwowzoru.

Z końcem listopada dojrzała wersja Komesa Poczwórnego Bursztynowego. Ciekawe czy piwo to spełni oczekiwania licznych wielbicieli piw belgijskich w Polsce?

Fermentacja otwarta w Browarze Fortuna w Miłosławiu.

Wczoraj (środa 27.11), niemal w samo południe, miałem okazję być podczas rozlewu najnowszego piwa w Browarze Ciechan. Piwo to uwarzył Laureat I Warszawskiego Konkursu Piw Domowych – Czesław Dziełak (pseudonim Dominator).

Warto przypomnieć, że zwycięzca, czyli zdobywca tytułu Grand Prix, został wyłoniony spośd zwycięskich piw z czterech kategorii: Witbier, American India Pale Ale (AIPA), Koźlak (Bock) i Bière de Garde.

Grand Prix, bo taką nazwę nosi powstałe piwo, reprezentuje styl (AIPA). Posiada zawartość alkoholu to 5,4% obj., ekstrakt 15,5% wag.

Do uwarzenia zwycięzcy Pan Czesław użył 4 słodów: Pilznenskiego, Pszenicznego, Monachijskiego oraz Karmelowego i aż 6 rodzajów chmieli: Magnum, Columbus, Simcoe, Citra, Amarillo, Centennial.

Piwo cechuje silna słodowość (podkreśla to brak filtracji), i co zrozumiałe patrząc na repertuar chmieli, silna i wyrazista goryczka (nieco zbyt długo pozostająca). Nad całością unosi się silnie chmielowy aromat z subtelnymi nutami cytrusowymi i zwarta piana.

Oficjalną premierę swego Grand Prix Browar Ciechan zapowiedział na piątek 29.11.2013r.

Gratuluję zwycięzcy Czesławowi Dziełakowi i Browarowi Ciechan za upowszechnienie pomysłu i sukcesu.

By być obiektywnym gratuluję również Browarzycielowi, czyli Rafałowi Kowalczykowi, pomysłu (Warszawski Konkurs Piw Domowych) i jego realizacji.

Marek Suliga

Już jest najnowsze piwo rodzinnego, niemieckiego browaru Schneiderów. Browar specjalizuje się w piwach pszenicznych w stylu Weisse. Powstał w 1872r., a założyli go Georg Schneider I i jego syn Georg Schneider II. Mowa jest o piwie Schneider Weisse Tap X Mein Barrique (z franc. beczka) Eisbock.

Serię piw Tap X poprzedziły wcześniejsze wersje Mein Nelson Sauvin (z chmielem Nelson Sauvin o aromacie wina Sauvignon Blanc) i Meine Sommer Weisse.

Najnowsza wersja dojrzewała przez 15 miesięcy i powstała przez połączenie różnych wersji bazowego piwa Aventinus Weizen Eisbock. Każda z nich leżakowała w innych rodzajach beczek dębowych.

Pierwszą z nich jest beczka z francuskiego dębu po winie Chardonnay, dzięki czemu piwo uzyskało silny, owocowy charakter z nutami taniny.

Drugą beczka, wykonano z amerykańskiego dębu, a leżakowało wino Pinot Noir. To zaowocowało w piwie nutami leśnych jagód, palonymi, toffi oraz leśnych orzechów.

Kolejna również powstała z amerykańskiego dębu, lecz leżakowało w niej wino Cabernet Franc. Skutkiem tego jest winny charakter z nutami dymionymi.

Czwarta powstała z niemieckiej dębiny i była wypalana od środka drewnem dębowym. Proces ten zapewnia prawidłowe oddychanie sezonowanych w nich win i innych alkoholi nadając im nuty palone.

Ten swoisty kompromis i owoc nietuzinkowej współpracy pozwolił stworzyć piwo w stylu Weisse o nieco winnym aromacie zachowując jego zasadniczy charakter. Eksploduje ono świeżością, jak przystało na piwo pszeniczne, zarówno w charakterze (wysycenie CO2) jak i zapachu (typowe estry i fenole). Początkowo dochodzą do nas również aromaty wiśni, maliny i wanilii. W tle nuty słodowe i czekolady. Jak przystało na prawdziwego Eisbocka posiada 12% alk. obj.

                                                                      Georg Schneider w swojej piwnicy

Ze względu na duże zainteresowanie piwo dystrybuowane jest wyłącznie na lokalnym rynku niemieckim. Jednak z racji, że Polska jest w Unii można je dostać i Galicji Piwnej.

ZAPRASZAMY.

W najbliższą sobotę (16 listopada), o godzinie 20.00 odbędzie się Wieczór z Pilsner Urquell – Sztuka degustacji.

PIETRA – słowo to w języku włoskim oznacza „kamień” i jest jednocześnie nazwą browaru i piwa nim warzonego. Już w najbliższy czwartek (17 października) o godzinie 19.00, w Galicji Piwnej, odbędzie się spotkanie z Browarem Pietra. W programie: wycieczka po browarze (kilkunastominutowy film), prezentacja jego produktów i degustacja piw (Pietra i Colomba).

ZAPRASZAMY

Nowoczesna warzelnia w Browarze Pietra.

PIETRA – słowo to w języku włoskim oznacza „kamień” i jest jednocześnie nazwą browaru i piwa. Browar mieści się na  francuskiej wyspie Korsyce, położonej na Morzu Śródziemnym. Piwo to warzone jest w stylu Vienna Lager. Posiada piękną bursztynową barwę oraz niezwykły i wyjątkowy i tak charakterystyczny aromat. Zawdzięcza to korsykańskiej mączce kasztanowej pochodzącej z lasku Castagniccia, rosnącego na wysokości ponad 1000 metrów nad poziomem morza. Mączka ta dodawana podczas warzenia pełni nie tylko rolę surowca, ale również stanowi o charakterze piwa. Owoce zbiera się ręcznie, zawozi w dół na osłach, a następnie dokładnie selekcjonuje. Jest to gwarancją otrzymania mączki, o najwyższej jakości, pochodzącej ze środowiska naturalnego. Ta jedyna świecie  kombinacja zapewnia piwu PIETRA wyjątkową oryginalność, głęboką pełnię smaku (ekstraktywność 14˚Plato), co w połączeniu z subtelną goryczką chmielową wieńczy dzieło.

COLOMBA – jest klasycznym przykładem francuskiego stylu piwnego Bière blanche niezwykle popularnego na świecie, a znanego głównie pod nazwą Witbier. Styl ten wskrzesił 19 marca 1966r. Belg Pierre Celis. Zawiera słód jęczmienny i pszeniczny, a wyjątkowego aromatu nadaje piwu kompozycja ziół du Maquis (mirt, liść laurowy, owoce jałowca i owoce poziomkowego drzewa) dostępnych w górzystych terenach Korsyki. Tę subtelną mieszankę różnych gatunków roślin przygotowuje się parząc je jak herbatę, a następnie dodaje w procesie gotowania brzeczki piwnej razem z chmielem. Obecność pozostałych drożdży, wywołująca naturalne zmętnienie, nadaje piwu tak charakterystyczną słodowość (ekstraktywność13˚Plato).

Mączka z korsykańskich kasztanów jadalnych jest jednym ze składników piw Browaru Pietra.

Miłosław Pilzner to przedstawiciel stylu piwnego, który zrewolucjonizował piwowarstwo światowe w połowie XIX w. Cechuje je wyrazista i przyjemna goryczka oraz tak charakterystyczny aromat chmielowy. Zawartość alkoholu 5,4% objętościowo.

Miłosław Marcowe (Märzen) reprezentuje tak popularny do niedawna styl piwny. Piwem tym zamykano rok piwowarski ze względu na nadchodzącą porę ciepłą, niesprzyjającą warzeniu piwa. Cechuje je wyrazista słodowość i stonowana goryczka. Zawartość alkoholu 6% objętościowo.

Miłosław Koźlak (Bock) to jeden z najbardziej znanych styli piwnych na świecie, a szczególnie w Niemczech. Jest niezwykle treściwe z silnym słodowym aromatem. Charakter ten potęguję wyważona i subtelna goryczka chmielowa. Zawartość alkoholu 7,5% objętościowo.

Miłosław Pszeniczne (Hefe Weizen) reprezentuje styl niezwykle popularny w piwnej Bawarii. Powstaje dzięki zastosowaniu odpowiedniej proporcji słodów jęczmiennych i pszenicznych. Tak charakterystyczny aromat banana i goździków nadają piwu drożdże górnej fermentacji. Zawartość alkoholu 5,5% objętościowo.

Miłosław Niefiltrowane to naturalnie mętne, rześkie jasne piwo o tradycyjnym smaku. Powstaje tak, jak w czasach, gdy nie znano jeszcze technologii filtracji. W trakcie leżakowania drożdże niespiesznie osiadają na dnie zbiornika. Niewielką ich część można odnaleźć w butelce z piwem. Warzone są przy użyciu tradycyjnych otwartych kadzi. Dzięki tej metodzie nasze piwa powstają tak jak chciała natura: bez pośpiechu, z dbałością o smak i aromat. Zawartość alkoholu 5,5% objętościowo.

Fortuna Czarne to niezwykle ciemne piwo, które powstało z odpowiedniej kompozycji słodów jasnych i ciemnych. Te ostatnie (karmelowy i palony) tworzą ciekawe połączenie słodyczy karmelowej i stonowanej goryczki słodowej. W zapachu wyczuwalne nuty cytrusowe i orzeszków koli. Zawartość alkoholu 5,8% objętościowo.

Fortuna Wiśniowa jest piwem powstałym z dodatkiem naturalnego soku z wiśni. Długi okres leżakowania subtelne chmielenie powoduje, że w aromacie odczuwalne są nuty winne, migdałów a nawet kory dębu. Piwo, w smaku zawiera słodycz i kwasowość owoców i subtelną goryczkę chmielową. Zawartość alkoholu 5,1% objętościowo.

Fortuna Miodowe to tradycyjne, ciemne piwo warzone z miodem z wielkopolskiej pasieki. Jego smak jest połączeniem miodowej słodyczy i goryczki, palonego w browarze jęczmienia. Zawartość alkoholu 5,6% objętościowo.

Fortuna Śliwkowa jest najmłodszym dzieckiem browaru z Miłosławia. Powstało z połączenia ciemnego piwa z sokiem śliwkowym. To niezwykłe połączenie zaowocowało aromatami tegoż właśnie owocu z akcentami madery, piernika i rodzynek. Subtelna goryczka będąca efektem użycia słodu palonego przełamana jest delikatną owocową kwasowością. Zawartość alkoholu 5,3% objętościowo.

Flying Dog (Latający Pies) to nazwa amerykańskiego browaru powstałego w Aspen w stanie Kolorado w 1990r. Początkowo był on tylko browarem restauracyjnym. Już wtedy jego produkty posiadały nieposkromiony charakter chmielowy. Rok później ukazuje się jego pierwsza butelka. Rosnąca popularność i popyt wymusza zmianę lokalizacji w 2008r. na Frederick w stanie Maryland. Powstaje Flying Dog Brewery. Za graficzną oprawę, kontrowersyjnych etykiet piwnych browaru, odpowiada Ralph Steadman, znany ilustrator między innymi dzieł Huntera S. Thompsona.

Snake Dog IPA (Psi wąż/Wąż psi) to pokaz kunsztu piwowarskiego z Flying Dog Brewery. Piwo, powstałe w stylu IPA/AIPA, posiada niezwykłą chmielową goryczkę (60 IBU), którą zawdzięcza amerykańskim odmianom chmieli goryczkowych: Warrior i Columbus. Ta kompozycja, w połączeniu z silną słodowością, zaowocowała aromatami pikantnego sera, egzotycznych owoców (grapefruit) oraz nutami meksykańskiego i tajskiego Carry. Zawartość alkoholu obj. 7,1%.

Brouwerij `t IJ to niewielki browar rzemieślniczy, który powstał pod wiatrakiem De Gooyer w Amsterdamie, w byłej łaźni publicznej Funen. Założył go piosenkarz Kaspar Anderson na przełomie 1986/85 roku. Szyldem browaru jest wizerunek strusia z jajem. Słowo „jajo” po holendersku brzmi jak IJ co dało nazwę browarowi. Jest uznawany za prekursora piw rzemieślniczych w Holandii. Obecnie warzy piwa silnie chmielone w stylach IPA i AIPA. Wszystkie produkty browaru powstają tylko z ekologicznych źródeł. Umożliwiło to sprzedaż ich w takich sieciach ze zdrową żywnością jak: Gall&Gall i Mitra. Odwiedzający browar chwalą przystępne ceny, różnorodną ofertę piw jednak narzekają na godziny otwarcia (15.00-20.00?).

’t IJ Columbus jest piwem w stylu Belgian Strong Ale. To swoista uczta dla konesera. Posiada ciemno-bursztynową barwę i stosowne wysycenie dwutlenkiem węgla. Wyrazista goryczka doskonale została zbalansowana silną słodowością. Dominują chmielowe i kwiatowo-owocowe (brzoskwinia, pomarancza) aromaty z nutami karmelu w tle. Całość zwieńcza gęsta i trwała piana. Piwo to stanowi stałą ofertę browaru. Zawartość alkoholu objętościowo 9%.

Dokładnie 5 października 1842r. genialny bawarski mistrz piwowarski Josef Groll prezentuje pierwszą warkę nowego, pilzneńskiego piwa. Początkowo wydaje się, że nie spełnia ono do końca oczekiwań włodarzy, nowo otwartego w 1839r., browaru mieszczańskiego Bürgerliches Brauhaus (później otrzymał on nazwę Měšťansky pivovar) w Pilznie.

Szybko jednak, ten nowy styl piwny, zyskuje sympatyków w lokalnych, pilzneńskich piwiarniach, a następnie praskich (U Pinkasů–1843r.). W 1845r. w Pradze istniało 35 lokali, gdzie sprzedawano beczkowego Pilsnera.

Kolejnym miastem zdobytym przez to piwo, i ten debiutujący styl, staje się Wiedeń. Początkowo trafia ono do piwiarni Josefa Šedivý gdzie szybko zyskuje sympatyków. Z czasem staje się on oficjalnym dostawcą tego piwa dla dworu cesarskiego.

W roku 1859 pilzneńskie piwo otrzymało nazwę Pilsner Urquell.

W latach 2002−2011, ze względów ekonomicznych oraz produkcyjnych, warzone i rozlewane było na licencji przez Tyskie Browary Książęce.

Od kwietnia 2011r., wraz z ukończeniem rozbudowy macierzystego browaru, piwo ponownie jest importowane wyłącznie bezpośrednio z Pilzna.

3 października (czwartek) w Galicji Piwnej nastąpi prezentacja historycznej marki Pilsner Urquell. Będzie można uczestniczyć w swoistej wycieczce po browarze. „Měšťansky Pivovar dawniej i dziś, a rewolucja w branży piwowarskiej” to motto tego właśnie spotkania.

ZAPRASZAMY na godzinę 19.00.

Zarejestrowanie tego znaku towarowego nastąpiło dopiero w 1898r.

Neorenesansowa brama browaru powstała w 1892r.

Aby naświetlić historię czeskiej marki piwnej z Plzna należy przenieść się do XIV wieku, kiedy to król Wacław II nadał mieszkańcom tego miasta prawo do warzenia i wyszynku piwa. Przywilej ten posiadało wtedy 260 gospodarstw. Mimo tak silnej konkurencji warzelniczej, powstałe wówczas piwa były wątpliwej jakości. W 1838r., gdy cierpliwość wielbicieli piwa wyczerpała się wylano na rynku, na bruk, aż 36 beczek z tym trunkiem. By przerwać tę złą passę postanowiono zatrudnić, znanego i uzdolnionego wówczas bawarskiego mistrza piwowarskiego Josefa Grolla. Był on uczniem innego znanego austriackiego mistrza – Antona Drehera. Nowozatrudniony mistrz, w nowo otwartym (jego budowę rozpoczęto w 1839r., a zakończono w 1840r.) browarze mieszczańskim Bürgerliches Brauhaus w Pilznie, był początkowo odpowiedzialny za wdrożenie do produkcji piwa powstałego w nowej technologii (dolnej fermentacji) zwanego wówczas bawarskim.

5 października 1842r. ukazuje się pierwsze na świecie jasne, klarowne, z wyrafinowaną goryczką piwo zwieńczone piękną śnieżno-białą i trwałą grzywą. Powstaje Pilsner Urquell (czes. Plzeňský prazdroj, plzeň). Do jego uwarzenia użyto miejscowych, czeskich składników, w tym sławnego žateckiego chmielu (Saaz) i bardzo miękkiej wody. Piwo to daje początek nowemu stylowi piwnemu zwanemu Pilsem. W krótkim czasie piwo to zdobywa sympatyków nie tylko w Pilznie ale i w Pradze. 35 lat później Pilsner Urquell dociera do Ameryki. W 1913r., browar w Pilznie przekroczył milion hektolitrów w produkowanego piwa, co jak na owe czasy było nie lada wyczynem. Obecnie marka Pilsner Urquell znana jest na całym niemal świecie.

PROFIL SMAKOWO ZAPACHOWY MARKI Pilsner Urquell. Już samo opakowanie sugeruje nam charakter piwa. To właśnie zielona butelka komunikuje wytrawny charakter zamkniętego w nim napoju. Dodatkowo piwo w takim szkle, wystawione na działanie promieni słonecznych szybciej ulega smakowej przemianie. Mowa tu jest o izozwiązkach zawartych w chmielu. One to pod wpływem światła izomeryzują nadając piwu tak charakterystyczny skunksowy zapach (piżma). Wnikliwy degustator może odczuć również aromat ziół prowansalskich, tytoniu czy kawy, co jest rezultatem zastosowania w piwie zwiększonej dawki chmielu aromatycznego. Goryczka chmielowa, choć wyrazista (około 40 IBU), jest intensywnie wyczuwalna podczas jego spożywania i tylko krótko po jego przełknięciu. Jest to dowodem uzyskania doskonałej goryczki. Zbilansowana jest ona jasnym słodem, który posmakiem balansuje na granicy karmelowego a nawet palonego. Dzieło wieńczy znaczna i trwała śnieżno-biała piana. Ekstrakt: 11,8% wag. Alkohol: 4,4% obj.

Na warzelni.

W starej leżakowni.

Wieża ciśnień browaru według projektu J. Spałek wybudowana w kształcie holenderskiej latarni morskiej. Budowa została zakończona w grudniu 1907r. i posiada wysokość 50 metrów.